10-09-2011

Tsjoen en Vanwijnsberghe winnen Omloop van Vlaanderen Compleet verslag van de wedstrijd

Op vrijdag had Snijers reeds bewezen snel te zijn met de Mini WRC, ook in de openingsproeven was het niet Tsjoen die de scratches noteerde. De eerste scratch was voor Bernd Casier en de tweede voor Snijers.

Of het dan echt spannend werd? Nee, vanaf de eerste doortocht in Gits begon Tsjoen besttijden te noteren. Enkel in de laatse ronde liet Tsjoen de scratches nog liggen, maar toen was de voorsprong reeds meer dan voldoende.

Patrick Snijers moest eerst de Subaru WRC S12 van Bernd Casier laten passeren en zakte toen na een schuiver nog enkele plaatsen weg. "Het gaspedaal bleef volledig open staan. Blijkbaar zat er een schroefje geblokkeerd. Daardoor schoven we van de baan en verspeelden we ruim 2 minuten," vertelde Patrick die nog vierde werd.

Met Bernd Casier, die kennis maakte met de Subaru Impreza WRC S12 van NCRS, op de tweede plaats en Tim Van Parijs op de derde plaats, palmden drie kameraden het voorlopige podium in voor de slotronde. Maar, toen werd het nog even spannend. Bernd Casier moest aan de slotproeven beginnen met een lekkende koppakking, het achterdiff op de Focus van Tim Van Parijs liep warm en bij Pieter Tsjoen moest op de Citroën C4 WRC in allerijl de versnellingsbak gewisseld worden voor de laatste drie proeven.

Toch bleven de posities ongewijzigd, al had Pieter Tsjoen nog een hachelijk moment voor de slotproef. "De motor wilde niet meer starten voor de start van de Zoning. We hebben de wagen naar de startlijn geduwd en we zijn op de startmotor gestart. Het was echt spannend, want de starter bleek stuk en we mochten zeker niet meer stil vallen," vertelde Tsjoen.

Ook Bernd Casier haalde de finish, al was het met een motor die echt op zijn laatste benen liep. En Timothy Van Parijs stelde zijn derde plaats veilig, voor een fel opzittende Patrick Snijers en David Bonjean.

De zesde en zevende plaats leken weggelegd voor respectievelijk de S14 van Lloys en M3 van Matthias Viaene. Lloyd verdween in de laatste proef nog uit de koers, terwijl Viaene zijn positie verloor in de regen op KP Gits. De M3 ging in de regen van de baan en hij verloor meer dan twee minuten en zakte weg, uiteindelijk kwam Viaene nog als dertiende over het podium.

De meest opmerkelijke plaats in de top 10 is de zesde plaats van Kevin Demaerschalk, hij was in de Citroen Trophy ongenaakbaar en wint met deze zesde plaats ook heel overtuigend de F2. Ook Bert Coene liet zich positief opmerken in Roeselare. "Toen deze morgen Jasper Van den Heuvel moest opgeven kreeg ik teamorders, ik moest de groep N winnen, aldus een goedlachse Bert Coene. Uiteindelijk werd Bert zevende algemeen en winnaar in de groep N. "Niet slecht hé, als je weet dat we voor een top 15 kwamen en hoopten op een top 3 in groep N."

De top 10 werd compleet gemaakt door Du Jardin, Kobus en Bruneel.

Zoals eerder aangegeven won Demaerschalk de Citroen Racing Trophy, hij had een heel ruime voorsprong op Xavier Baugnet en de DS3 van Caren Burton. Bij de Ford Fiesta Trophy won gastrijder David Croes met een minieme voorsprong op Arellano en Canal Robles.

Volgende namen verschenen in de loop van de dag op de lijst van de opgevers: Langenakens (motor), Maes (motor), Debackere (mechanisch), Damsin (sortie), Van den Heuvel (steekas), Champion (wiel), Lefevere (mechanisch), Mylle , Dewaele (sortie), Kenis, ...


In de moderne rally was de spanning deze morgen snel verdwenen, in de Historic daarentegen bleef het spannend tot de laatste meter. De openingsdag bestond uit drie proeven en na die eerste dag stonden 5 piloten binnen de 20 seconden...

Vincent Verschueren was het best uitgeslapen zaterdagmorgen. Hij noteerde de eerste twee scratches, maar verdween toen uit de wedstrijd (steekas). Lietaer bleef leider, maar in de namiddag kregen Paul Lietaer en zijn Escort het moeilijk. "De Escorts van Vanwijnsberghe en Stouf lijken sneller en vooral Paul krijgt het fysiek moeilijk. De temperatuur in de wagen weegt zwaar voor Paul." aldus copiloot Diederik Pattyn net voor het ingaan van de laatste ronde.

Didier Vanwijnsberghe zette 6 scratches op rij neer en kwam aan de leiding, maar had nooit een ruime voorsprong. Hij hield amper 20 seconden voor op Lietaer. Stouf zette in de laatste ronde alles op alles door een gedurfde banden keuze maar moest tevreden blijven met de derde stek.

Tuur Vanden Abeele kon en wou het tempo van het leiderstrio niet volgen. "Vooral op de zoning had ik het moeilijk, de V6 deed de wagen enorm op de voortrein schuiven." Vanden Abeele, die eind volgende week normaal papa komt, neemt hier belangrijke punten in de strijd voor de Belgische titel met zijn vierde stek.

De eerste buitenlanders zijn Stokes en Moon respectievelijk als vijfde en zesde. Verder in de top 10 de Porsche van Maes, de Trans Europe van Tytgat, de Talbot van Anderson en als tiende de Quattro van Calliau.

Trefwoorden

Klik op een van volgende trefwoorden om alle artikelen te lezen : Omloop van Vlaanderen , Pieter Tsjoen , Didier Vanwijnsberghe