20-08-2009
Verslag Short Rally van Staden: Pol Quatannens – Niels Decapmaker Ford Escort MK I
Alles stond in Staden in het teken van Niels zijn 18° verjaardag. Twee jaar geleden had hij op Rallylovers een berichtje geplaatst dat hij op zoek was naar een team waar hij aan de slag kon als serviceman. Sinds Moorslede vorig jaar is hij er steeds bij. Als cadeau vroeg ik hem mee als Co. Natuurlijk zag hij dat zitten. Als extraatje zorgde Geko baas Wim Soenens voor een race overall van Patrick Snijers, en mochten we bij Paul Lietaer op de service staan. Dus als we de wedstrijd zouden uitrijden kon het voor hem niet meer stuk.
We moesten ook vooral genieten volgens Bono, de baas van onze nieuwe sponsor: Les Secrets de la vie. Deze raad hebben we zowel voor tijdens als tijdens de wedstrijd gevolgd. Achteraf ………….. dat lezen jullie later wel.
Uitrijden en op die manier kilometers maken, dus ervaring opdoen, was voor mij ook erg belangrijk. Na St.Truiden op modderwegen en de Legends in de sneeuw, was Staden mijn eerste wedstrijd dat ik op het droge (zelf) zou rijden. Ik was vooral benieuwd hoe het zou aanvoelen om die vlugge waaiers te nemen. Tijdens de verkenning merkten we dat er erg veel van die snelle stroken en situaties waren.
De eerste stint reden we bewust het met een ei onder ons pedaal. Een ei? Het was eerder een korf eieren. We wilden geen enkel risico nemen. Het ritme zouden we langzaam naar boven schroeven. Alzo kon Niels ook rustig in de juiste cadans komen. Maar Cappe, voor de vrienden, deed het zo perfect dat ik heel zeker was : op zo’n Kadéé kunt ge rekenen, altijd!
De 3° KP werd door iets te hevig “paaldansen” geannuleerd. Op de tweede keer Oostnieuwkerke maakte ik een slechte beurt op het KP-begin en enkele remfoutjes voor haakse bochten.
Ik kreeg de raad om in de vlugge situaties wat strakker te rijden en proper te snijden. In de remzones moest ik netjes doseren om vlot maar niet te snel de bocht aan te snijden en mooi driftend uit te accelereren, al dan niet met een rukje aan de handrem. Alles verliep prima tot iets over halfweg KP 5. Bij het remmen naar een L 4 toe kreeg ik mijn eerste versnelling niet meer geschakeld. Dat was het begin van de miserie. De concentratie was volledig weg. Ik maakte dikke fouten. Gelukkig bleef Niels ijzig kalm en loodste mij veilig naar de finish toe. Kp 6 moesten we met enkel de 3e versnelling rijden want in het begin van de proef brak ook de koppelingskabel. Deze werd in een ijltempo door onze servicejongens Jim en Paul vervangen, ondanks de vreselijke hitte van de onderdelen. De afregeling werd zo scherp mogelijk gezet, want de koppeling had duidelijk zijn beste tijd gehad.
De laatste ronde was echt uitrijden, in de puurste zin van het woord. Gelukkig is dat net gelukt want bij aankomst in het gesloten wagenpark was de koppeling echt volledig op. We moesten ons Escortje zelfs de laatste twee meters voortduwen in zijn parkeerplaatsje.
Maar onze opdracht was volbracht: we stonden zonder schrammetje, bluts of buil aan de aankomst. We hebben ons reuze geamuseerd plus nog eens veel ervaring opgedaan. Ondanks de vele pech kregen toch de rode lantaarn bij de Historics niet overhandigd. De grote schuldigen waren Peter en Tom. Die toffe kerels hadden blijkbaar nog meer miserie. Of wilden ze maximaal lang genieten van deze rally? Wie zal het ons ooit zeggen?
Jammer dat ik Niels niet graag zou verliezen als servicekerel. Anders zou ik iedereen oprecht vertellen dat hij een perfecte Copiloot is.
We willen ook Jim, Paul, Rudy en Willy, Paul, Wim en Patrick bedanken voor hun hulp en steun.
Trefwoorden
Klik op een van volgende trefwoorden om alle artikelen te lezen : Pol Quatannens , Rally van Staden
